Historia Bursy
Nasza Bursa swymi korzeniami i tradycjami sięga XIX wieku, kiedy to do Tarnowa przybyły Panny Urszulanki. W 1877 roku przy 6-klasowej Szkole Wyższej dla dziewcząt otworzyły pensjonat. Ciekawostką jest, że jedną z pierwszych pensjonarek była wnuczka księcia Eustachego z Gumnisk i księżnej Izabeli z Bilczy Złotej, Teresa Sanguszko, późniejsza księżna Leonowa Sapieha z Bilczy Złotej.
Na przestrzeni lat Zakład Naukowy Urszulanek rozwijał się pomyślnie, a do jego prawdziwego rozkwitu doszło w latach Polski niepodległej 1918-1939.
Po II wojnie światowej na skutek zmian politycznych w Polsce szkoły urszulańskie były stopniowo zamykane przez ówczesne władze państwowe (szkoła podstawowa w 1949 r., liceum w 1953 r.). Automatycznie zawieszona została także działalność pensjonatu.
By zapewnić ciągłość i pogłębienie chrześcijańskiego i kulturalnego wychowania młodzieży, siostry włączały się czynnie w akcje ruchu oazowego, prowadziły młodzieżowe dni skupienia oraz inne rodzaje apostolskiej działalności.
Nowy etap rozpoczął się w roku 1981, kiedy to w toku przemian ustrojowych w Polsce wyłoniła się możliwość otwarcia internatu dla dziewcząt uczęszczających do szkół średnich w Tarnowie. Od tego właśnie roku funkcjonuje nasza Bursa, najpierw pod nazwą: Prywatny Żeński Internat Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Tarnowie, a od 2 lipca 2014 roku pod nową nazwą: BURSA SIÓSTR URSZULANEK UNII RZYMSKIEJ W TARNOWIE.
Mimo odmiennie brzmiących nazw placówki – pensjonat, internat, bursa – cel jej istnienia w ciągu dziejów pozostawał ten sam: umożliwić dziewczętom dostęp do edukacji poprzez zapewnienie im troskliwej opieki podczas pobytu poza domem rodzinnym oraz wspierać ich wszechstronny rozwój zgodnie z duchem chrześcijańskim.